Zoals de radiostilte op het blog al deed vermoeden was het dak op maandagavond dus niet waterdicht :( Toen we op dinsdagochtend aankwamen bleken we een minstens net zo erge lekkage te hebben als een paar dagen eerder. Niet heel gek dus dat op dat moment we allebei even helemaal instortte. De OSB platen waren niet tot de rand van het dak afgemaakt, waardoor het water van het afschot eindigde op het waterdichte folie. In theorie zou dat goed moeten gaan, maar er waren wat nietjes half doorheen geschoten… Dikke ellende dit. Door de beplating konden we ook het water dat nog op het dak lag (en nog niet door ons huis heen was gezakt) er ook niet afvegen. Ik ben bij de Kleine Klussers in de loods gaan vragen of zij nog tips hadden en het is heel fijn hoe behulpzaam iedereen is op zo’n moment, maar helaas hadden zij ook niks op een paar handdoeken na. Onze bouwer die er die dag niet was regelde via de telefoon wel dat de eigenaar van het terrein een bladblazer kwam brengen. Dat werkte gelukkig wel!
In de tussentijd waren mijn oom en tante Cees en Karolien gekomen om te kijken hoe het met ons huisje gaat. Helaas niet zo’n heel leuk moment, maar hun hulp en de meegebrachte appeltaart was wel erg fijn! Oom Cees hielp Dorus boven op de steiger met de bladblazer om al het water weg te blazen.
Binnen was het dus van het dak op de CLT plaat gelopen, vervolgens langs de gevel naar beneden tot de begane grond vloer. Op de begane grond vloer stond dus in een paar grote plassen 1 cm water op. Later in de ochtend hebben we dichte OSB plaat er naast ook opengemaakt en daar was het gelukkig nog wel droog.
Voor Cees en Karolien weer gingen heeft oom Cees nog even het gat voor de riolering geboord met de boor die ze mee hadden genomen. Ook zo’n klusje waarvan ik dacht dat het makkelijker was dan het eigenlijk was. De gaten moeten namelijk precies boven elkaar zitten, maar we hadden niks om dat makkelijk af te tekenen. Na wat gepuzzel en een malletje maken hadden we de positie van het tweede gat!
’s Middags hebben we niet meer geklust. We zaten er toen echt doorheen en wisten niet wat we konden doen dat niet potentieel weer nat zou worden of losgehaald moest worden. Na een tijdje zitten besloten we toch weer wat nuttige dingen te gaan doen en zijn we gaan bellen met de partij van onze fundering en hebben we wat andere zaken geregeld.
Eind van de middag lieten we friet en een vegan burger bezorgen, zodat we alvast wat gegeten hadden voor de bouwer zou komen voor het dak. ’s Avonds hebben dezelfde mannen die op maandagavond het dak erop hadden gemaakt het er weer afgehaald… Dorus heeft honderden nietjes met een slijptol weer losgezaagd. Dan met een koevoet de platen losbikken. En dan alle nietjes er uit trekken… Op de tengels is nu het EPDM neergelegd en aan de zijkanten vastgeschroefd. De regenbui van woensdagochtend kwam nu in ieder geval niet ons huis in… Gisteren (dinsdag 2 augustus) is het EPDM weer deels open gemaakt zodat het dak kan drogen. Dan komt er ergens deze week opnieuw OSB op en dan wordt het EPDM er weer overheen gelegd.
Dinsdag afgesloten met proosten op onze vergunning en dat het EPDM eindelijk op het dak lag!
Maar goed, woensdag was onze laatste dag in Bleiswijk. Dus ’s ochtends de tent inpakken, maar niet voor het een hele photoshoot kreeg voor de verkoop op marktplaats. Ondertussen waren wij er ook niet energieker van geworden, dus ging het niet erg snel. Muck (de auto) zat ook ramvol, wat het niet makkelijker maakte.
Aangekomen bij ons huisje wilde ik toch graag nog aan wat dingen werken om het met een beetje een goed gevoel af te sluiten. Toen de mannen op het dak stonden had ik uitgevogeld hoe de inbouwdozen van de wandcontactdozen moeten worden gemonteerd. Daar wilde ik er nog een paar van monteren voor we naar huis zouden gaan.
De laatste paar dagen van de ‘vakantie’ moesten we onze Vestide woning uitruimen en verhuizen naar onze anti-kraak golfbaan. Hier een los artikel over :)
